Bir şair öldü
Kısa idi ömrü
Yıkık ve sönük gönlü
Harabe halinde gömüldü
Ardından tonla sövüldü
Birkaç kişice övüldü
Dört tahta üzerine örüldü
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
"İNSAN BİR YOLCUDUR. YOLCULUK İSE, ATOMLAR VE MOLEKÜLLER ALEMİNDEN BAŞLAYIP, VİTAMİNLER VE PROTEİNLER ALEMİNDEN, BABANIN BELİNDEN, ANA RAHMİNDEN, BEBEKLİKTEN, TIFILLIKTAN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, ÖLÜMDEN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, MİZANDAN VE HESAPTAN GEÇİP, CENNETTE YA DA CEHENNEMDE SONA EREN UZUN BİR İMTİHAN SEFERİDİR." -Kelam-ı kibar-
Ne mutlu, bu imtihanını yüzünün akıyla verip, baki ahiret yurdunu cennetlere tahvil edebilenlere.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta