Cemre Olur Suyun Akisinda Gözlerin

Gece yıldız düşer koynuma
Cemre olur akışında suyun
Gülüşün ellerimde mendil sallar
Deniz kıyısına terk edilmiş
evleri olmayan rüyalarda
Hep ağlar çocukluğum içinde gecenin
Yaz sıcaklığında fırtına saçların
harman yelinde buğday sarısı
gözlerin patika yüreğimde geçerek sen yanarsın
Kayalara sırdaş olan nergizçiceğiyle
Cemre olur suyun akışında
Sürgün güllerim
düşlerinle koşar baharlara
gölgen yine yalnız ellerimle yürüyor
yol kenarına terk edilmiş yalnızlığımla
Kent içinde gözlerimle uzakları tuttum
ıslak baharlardan
Sürgün güllerim düşlerinle koşar baharlara
Sensiz kuruyan dilin suskunluğunda
Hep üşür varlığında yağmur yağarken
Ne garip sen mutlu sevinclerde
bense aglamalarda üsüyorum
sürgün günlerimde

29.09.2003, Berlin, A. Özenc Yasar