Cemre Düşer Şu Gönlüme Uğramaz

CEMRE DÜŞER ŞU GÖNLÜME UĞRAMAZ
Yüreğime hazan değmiş bir kere,
Terk etmeyi bilmez alıp teskere,
Cemre düşer suya, havaya, yere,

Biçare gönlüme uğramaz benim,
Bahar hasretiyle kavrulur tenim.

Pınar kaynar, toprak yeşile al'a,
Bürünürken hayat verilir dala,
Lakin cemre küsmüş ben gibi kul'a,

Biçare gönlüme uğramaz benim,
Bahar hasretiyle kavrulur tenim.

Nisan yağmuruyla coşar dereler,
Sinek cirit atar, zıplar pireler,
Cemreden nasibin alır tereler,

Biçare gönlüme uğramaz benim,
Bahar hasretiyle kavrulur tenim.

Cemre ile palazlanan pürçekler,
Üzerinde hayat bulur çiçekler,
Nasibini alır börtü böcekler,

Biçare gönlüme uğramaz benim,
Bahar hasretiyle kavrulur tenim.

Kul Müçehit gibi kulun kaderi,
Çekmek imiş bu dünyada kederi,
Ondan dır ki cemre ısıtır yeri,

Biçare gönlüme uğramaz benim,
Bahar hasretiyle kavrulur tenim.

Sözlük:
Pürçek:Bitkilerin saçaklı kökü veya püskülü

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi