Cemalettin Gündoğan Şiirleri - Şair Cema ...

İffetiyle odur namus timsali,
Ar denince anam gelir aklıma.
Şu dünyada bulunmaz ki emsali,
Yar denince anam gelir aklıma.

Hayat verir oğlu ile kızına,

Bu devirde nerde birini görsek
Erkek midir kız mı ayırt etmek zor
Fark etmez ki hangi mevsime girsek
Kış mı yoksa yaz mı ayırt etmek zor

Yediğini her an haram yiyorsa

On altı yaşımdaydım bırakıp gittin beni.
Her yıl ekim ayında yanarım canım babam
Haberim olmadı ki son kez göreyim seni.
Sanki hiç ölmemiş sanarım canım babam

Gelmedin diye kızma, inan haberim yoktu.

Mevsimlerim değişti kış oldu bahar yazım,
Boşa kalem yorarım fayda etmez ki yazım,
Artık boynumu eğdim böyleymiş alın yazım,
…...Derde çare bulunmaz ne yapsın ki el bana.
..... Düşenin dostu olmaz uzanmaz tek el bana.

Toplar, çıkarırız, çarparız ama
Kardeşçe bölmeyi beceremedik
Nefsimize uyduk daldık harama
Tertemiz kalmayı beceremedik

Kimi beyaz derken kimi kara der

Tam on dört asırlık koca bir çınar
Hamurumla, mayam, özüm bu sevda
İçmeye doyulmaz doyumsuz pınar
Kıyamete kadar bizim bu sevda

Geçmişim milâda dayanan Türk'üm

Ey insanoğlu sahip çıkın kimsesizlere.
Yoksa düşünce sahip çıkmaz kimse sizlere.

“BİR’İZ”diyerek çıktık yola her yerde biriz.
Amacımız geride bırakabilmek bir iz.

İstemem hiç olmasın ne sarayım ne köşküm.
Gözüm yoktur ki malda çünkü ben öğretmenim.
Geleceğin mimarı çocuklar benim aşkım.
Bırakmam sizi çölde çünkü ben öğretmenim.

Cehaletle savaşır ilmim ile yenerim.

Çamlıdere, Gerede, Beypazarı ve Güdül,
Dört ilçenin arasına kurulmuş Dağkuzören.
O güzelim ormanlar sana verilmiş ödül.
Köroğlu eteğine serilmiş Dağkuzören.

Dağlardan beslenerek akar gider deresi.

Bak yine bahar geldi uyanarak toprağın
Göğsüne bereketler saçtı bak Dağkuzören
Tabiat neşelendi; şenlendi tepe, dağın
Elem, keder, hüzünler kaçtı bak Dağkuzören

Yaradan toprağını ilmek ilmek dokuyor