Yuva yaptı hasretin bedenimde.
Ne yere gitsem seni görüyorum
Kendimi intihar ettim şehrinde
Bedenimi yurdunda gömüyorum
Dökülsün aynanın ardındaki sır
Kalemimi ismine banıyorum.
Şiirlerde gönül gözüm açıldı
Tekrar tekrar ismini anıyorum.
Seherde odama kokun saçıldı.
İsmin şiire mısralara sığmaz.
Dünyadan çekildim bitti tamahım
Güllerin bir bir solduğu yerdeyim
Benki toprak tohumundan peydahım
Gel
Adem'in havvayı bulduğu yerdeyim
Harabe köşkte muteber çiçeğim
Tebessümün hangi geceye esrar
Gönül sahramda nazlı kelebeğim
Tutsak etmiş seni vahada rüzgar
Kuşluk vaktinde bittiğim andayım
En yakıcı özlemleri
Yüreğimde soğutarak
Sana kavuşmanın
Hayalleri kurarak
Geçiyor ömrüm
Gözlerine benziyor diye
Sevgili güneş soğurken teninde
Bu gün beyazlar içinde gördüm
Şiirden mısra yağarken gözünde
Seni
Bu gün beyazlar içinde gördüm
Bir gün öncesi bir gün ertesinde
Gönlümün en şair mertebesinde
Dalgalar üstü Nuh'un gemisinde
Seni
Bu gün beyazlar içinde gördüm
Pencerenin tülünde perdesinde
Gülün kokusu bülbülün sesinde
Hatıram kalsın der gibi resminde
Seni
Sensizlikte
Kış ayazı demindeyim.
Hasret çukurunda
Debelenen yüreğimde
Adını bilmediğim
Fırtınalar kopuyor.
Sonsuz düşlerimin narin gülüsün
Muhtacım bırakma beni annecim
Sensiz çocuk yüzüm nasıl gülsün
Muhtacım bırakma beni annecim
Bahar olur sen yüzüme bakınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!