Şeytanla kol koladır,
Melekliğe özenir;
Gururla düşer yola,
İlk adımda tükenir.
Az yaşa, çok yaşa ömür bir karış
Mukadder akıbet menzile varış.
Birleşecek bir gün toprakla cismin
Hak yolda yaşarsan hep yaşar ismin.
Gözyaşım selden farksız,
Bıraktım silmiyorum.
Kaderim mi insafsız,
Sen misin bilmiyorum!
Od düştü içime, düştüm yollara
Kapladı cismimi nefis kokular
İlişti gözlerim mor ufuklara
Gördüm ki hayretle, el ediyor yâr!..
Baktım azığıma, baktım dengime
Sen, ceylan gözlü güzelim
“Aşka inanmam” diyorsun
Gel, şu kalbimi gezelim
Bakalım ne görüyorsun?
Tarife sığmaz adı var
İnsan var, bir damlacık sevgiyi umman eder.
İnsan var, ummanı görmez; sevgiye isyan eder.
İnsan var, ışık saçar; aydınlatır etrafı
İnsan var, ışıktan kaçar; ömrünü zindan eder.
Açılmış gözlerim cennet bağrında
Süt veren anasın bana Kalecik!
Burcu burcu hasret koktu çağrında
Koşa koşa geldim sana Kalecik!
Vatanımsın benim, canımsın benim
Kaybolmaya mahkûmdur
Mezar taşındaki ad;
Yazdır Arş-ı âlâ’ya
Kalp huzuru ile yat.
Mazlumların sırtında sefa sürer zalimler
Bakınız şu dünyaya, hep Müslümanlar inler
Kandillerin ışığı açsın gözlerimizi
Görünsün hakikatler, uyansın tüm müminler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!