sabır ver tanrım yada selamet
insanoğlu olurmu muhanet
yeter artık ettiğin ihanet
nedir bu senden çektiğim çile
bu yaptıkların hep bile bile
ben yazmadım kaderimi
az daha geç doğsaydım
sensizlik yakıyor içerimi
sen eskiden neredeydin
taş olsaydı bu yürek erirdi
geri gelmiyor bu dünyadan giden
kimi ipek gömlek giyer kimisi kefen
herşeyin bir şanslısı var bir şanssızı
banaysa düşen sarıldığım kefen
son bahara diyorlarki hazan
kime canım dedim de
canımı yakmadı ki
kime bacım dedim de
başımı yakmadı ki
kime omuz verdim de
başıma çıkmadı ki
bazen içinde kalsın bırak
versene saça göre tarak
susarak konuş işine bak
başına patlıyor işte kabak
kim bilsin senin içini
seninde mevsimin geçecek birgün
solacaksın aniden ne oldu diyeceksin
üstüne yılların ağırlığı çökecek o gün
arayacaksın çok arayacaksın beni
bense taze çiçekleri kokluyor olacağım
aşkın şarabından bir yudum
felek çemberinden bir adım
yarin busesinden bir tadım
işte budur benimde hayatım
hayat ben seni böyle bilmedim
yirmiyedi yıl üstünden inmedim
sefa sürdüm seninle görmedim
onyıl sonra sana şimdi söyledim
on yılda ancak tanıdım seni
derdime ortak istemem
tek başıma taşırım
öfkeme kapılmak istemem
tek başıma aşarım
artık seni de görmek istemem
tek başıma yaşarım
tüm acılarımı içime attım
zannetme gece gündüz hasretinle yandım
geri döner diye bekleme beni
ben o sayfayı çoktan kapattım
*
benim senden beklediğim sadece insanlık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!