1999 yılının nisan ayında şanlıurfanın bir köyünde doğdum. 2 yaşında mersine göç ettik ve hala mersinde yaşıyorum. Çağ üniversitesi psikoloji öğrencisiyim. sanata olan ilgim beni resme, tiyatroya, müziğe ve edebiyata yönlendirdi. amatör olarak tiyatro oyunculuğu ve müzik, profesyonel olarak ise karakalemle ilgileniyorum. duygusal bir insanım. bu yüzden şiir okumayı ve yazmayı hep çok sevdim. hali hazırda yazmış olduğum şiir kitabım olan 'erotomania'yı edebiyat yolunda attığım bir başarı olarak görüyor ve hayatıma giren insanların da birer tecrü ...
Otobüs garlarında karşılaştım zorlu ve çetin insanlara,
Soğuk ve sıcak insanlara…
İnsan ve insan olmayanlara…
Bir ceketimi kaybettim Ankara’nın ayazında,
Mecnunluk bende ya,
Ağlamaklı olacaksın,
Ağlayacaksın.
Güzelliğini yalnız mısralarımda bulduğunda,
Anlayacaksın,
Dolacak gözlerin,
Ağlamaklı olacaksın,
Bugün her günkünden daha çok isterken yanında olmayı,
Bedeninden günlerdir uzak olan bedenime,
Ayrılığın da bedelini ekledin…
Usturanın keskinliğine benzedi sessizliğin.
En argo şiirlere hapsei küfürlü bakışların.
Suçüstü bir aşk gibi buldum sevişirken gözlerini.
Ben hiçbir zaman sabahın beşinde,
Düşmeyeceğim aklına uyurken.
O yüzdendir güneş hep o saatte,
Ümitsizdir pencereme doğarken.
Hep geceyi bekledim güç de olsa,
Seni mevsimlerin en güzel zamanında terk edeceğim,
Yoksa bitmeyecek üstüne titrediğim bu sonbahar.
Gücüme giden sözlerin ve gözlerin geliyorsa aklıma,
Bil ki zoruma gidip de geçmeyen mevsimlerim var.
Vuslat zamanına vasıl olmayacak artık yüreğimiz,
Ben seninle evlenirsem ölmem!
Diyelim öldüm;
Ölsem de gam yemem.
Gözleri güzel olsa,
Denizi katar yazardım.
Saçları sırma olsa,
İpek kokardı mısralarım.
Çayı demsiz içtiğim zamanlardı birlikte olduğumuz günler!
Öylesine açık,
Öylesine hararetli…
Şimdilerde çayıma ne şeker katıyorum ne de su.
Birazcık yokluğun,
Çokça hasretinle demleyip içiyorum.
Acınası halim kalbimde açtığın çığır,
Oturup ağlasam halime bu şehir sağır,
Bir elimde bavulum hasretin kadar ağır,
Diğer elimde sazım var derdini çaldığım.
Yollarına düşmüş berduşum ayağım nasır,
Aynalar tanımaz olmuş bu vakitsiz halimi,
Bakışlarım sensiz sanki birer tırsak acemi,
Öyle bütünleşmişim ki yokluğundaki varlığınla,
Gülüşlerim gelmiyor artık aynalara samimi.
Dökülmüş saçlarım aynada teselliden mahrum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!