İmkânsız bir kadın sevdim,
Bildi beni beş parasız.
Şiir yazmaya yeltendim,
Kelimeler sandı hırsız.
Garibanım yüzüm gülmez,
Aylar sonra ilk defa maziye gittim bugün,
O sevdalı olduğumuz fotoğrafları açtım.
Bir ara kalbim çıkar gibi oldu yerinden,
Lakin ben kalbimin çıkmasıyla kaldım.
Koluma sarılıp da başını omzuma yaslayıp,
Gülmek sana fevkalade yakışırken,
Ne diye asarsın güzel suratını.
Bir tebessümün çiçek açtırıyorken,
Neye üzersin sana muhtaç ormanı.
Gözlerini gözlerimde özlemişim,
Her sabah
Gözlerine açsam gözlerimi;
Beraber uyansak…
Bakışsak…
Utansak…
Günler sonra hayali gerçek oldu,
Sabırla bekleyen iki aşığın...
Yan yana gelince olanlar oldu,
Tam da ortasında çıkmaz sokağın.
Sarıldılar kimseden utanmadan,
Karşımda uyuyakalıp,
Seni izlediğim gecelerin birinde,
Yine,
Ellerin yüzün ve yastık arasında yetinmiş,
Gözlerin bizli rüyalarda kendinden geçmiş,
Dudakların öpüştüğümüz gibi büzülü,
Uyumlu uyumsuz ne bir kafiyesi,
Ne bir hatırası olur bazı şiirlerimin.
Sadece o an durur zaman,
Sende takılı kalır.
Satırlara kazımasam,
Hatırın kalır.
Ne şeker karıştırılmamış kaçak çayın tadını bilir acıyan yüreğim
Ne de sigara dumanını anımsar katranlaşan ciğerim.
Ben ki uzaktan sevişmelerimize anlamlar yükleyerek geçinirim
Karanlığı mesken tutmuş odamda.
Bir de sana yazdığım şiirlerim vardır para kazanmadığım
Lakin kalbinde taht kuran…
Bugün ilk defa karın yağışına şahit oldum.
İlk defa dokunabildim yere düşmeden kara.
Tuttum avucumda karı ki eridi hemen sonra.
Her bir tanesi farklı, her bir tanesi ayrı güzel…
Kar yağarken sessiz yağarmış bugün öğrendim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!