Kış bitti kar gülleri soldu
Sıra güneşin kızlarında şimdi
Erikler gelinliğini giydi
Siz baharı severdiniz
Nerdesiniz?
Şurada kuzular olacaktı, daha süt
Meşelerin altında pınarın gözünü emen
Çobanın teri damlayacaktı, azığı hak eden
Bir ıslık çal... bir türkü söyle.. yamaçlar tanısın bizi
Kurt, kuzuya, desti suya, nerde olsa bulur izi...
Ay düşteyse, geceyi yıldız süsler
Kor ateşse yüreğim,
Saçımı ak, dilimi şiir, seni aşk…
Sus! dersin emrin aşikârı gizler
Gözlerimi hüzün süsler
Yüzünü tebessümle süsle
Yüreğin sıcacık olsun
Adım dilinden sevgiyle çıksın
Beni unutma… beni unutma…
“Dostça kal”
'Sevmek, sevilmek için yaratılmışız sevmeden olmaz ki”
Bağır bağır yorgun düştüm
Sesimi yuttu uçsuz çöller
Adımı Mecnun dediler
Duymadın mı?
İstesem dokunabilirdim
Rüzgar gülü saçlarınıza
İstesem öpebilirdim
Yakamozlu deniz gözlerinizi
İstesem
Sararıp solmuyor papatya
Önce rüzgâr, sonra yağmur
Yâr kokusu, yâr sesi
Umudu diri tutuyor
Uzadıkça uzuyor bahar
Yalnızlık biraz zehir biraz deli sancı
Göze batan diken, uyuşan beyin
Sisler altında kalmış, boşa dönen bir dünya
Ve son kez yudumlanan acı su
Beni unutma. Unutma sakın
Az önce gökte bir güneş vardı
Altından göçmen kuşlar geçti
Sevda mevsimi bahar geliyor
Ağaçların rengi değişti
Gün erken başlayıp geç bitiyor
Yar desem, gel desem olmaz
Zor olsa, zoru aşmak kolay
Her gün aynı acı, aynı keder
Ben imkansızda ölüyorum
Kayıp gidiyor ellerimden hayat ipi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!