Daha çok küçüksün yavrucuğum,
Anlamazsın şimdi beni.
Neden böyle yalan dünyanın,
Babana dar geldiğini.
Açarken bir çiçeğin nasıl solduğunu,
Anlamazsın yavrucuğum,
Oğul mevsimi bu,
Dertlerim oğul veriyor
En güzel duygularım
Kederli günlerimde yeşeriyor
Arının iğnesinde zehir
Karnında bal var
Kıbrıs yaralı kan damlıyor yarasından
Asırlar geçti de kurumadı ırmakları
Akan göz yaşlarından,
Halâ sesi duyulur Magosa'da, Larnaka' da,
Mücahid Osman'ın, Gazi Mehmet'in
Ellerini koysan toprağa kan olur ellerin,
Hangi ay ışığından kaçtın,
Hangi günle vedalaştın,
Gecem geldin üstüme,
Bak göz kapaklarım ağırlaştı,
Vakit sabaha yanaştı.
Bu kaçıncı gün yarısı,
Zehir sensin bal da sende
Diken sensin gül de sende
Boz bulanık sel de sende
Kış arama yaz arama
Tüm alemin sırrı sende
Ağı olur sözün dilde
Küçükken bir yerimiz acısa
İncinse bir yerimiz
Uf oldu öpeyim de geçsin derlerdi
Uf oldu
Sızlıyor Yaralı yüreğim
Acısı sonsuz
Unuttum sanırsın sen
Yanı başında bir akşam vakti
Bir gölge belirir birden
Bir acı sesi yükselir yüreğinden
Bir kök parçası
Veya bir tohumcuk canlanır yeniden
Eğer Çanakkale adını duyduğunda,
Düşmüyorsa gözünden iki damla
Türklüğünden şüphe duy,
İnsanlığından utan,
Acısını duymuyorsan yüreğinde,
Cephe de vurulan Mehmet in,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!