Özürlü olmayı ben dilemedim
Sen gibi benim de hayallerim var
Hor görülsem de şükür eyledim
Beni de, seni de bir yaratan var.
Bedenim özürlü beynim sağlamdır
Elinde kınası var,
Başında yazması var.
Gelin olmuş gidiyor,
Ne güzel edası var.
Kına ele yakıldı,
Beni derde salan ay yüzlü güzel
Gözlerin bakmıyor okuyor gazel
Senin derdin benim ilacım oldu
Uzak dursun bizden gelmesin ecel
Birlikte gezelim gel ovalara
Dedemiz Haso, Temel
Dağı taşı aştılar
Kahpe düşmana karşı
Birlikte savaştılar.
Sarılıp kucaklaştık
Sevenler hep mesut olurdu sandım
Tatlı sözlerine inandım, kandım
Aşkınla tutuşup kor gibi yandım
Bütün hayallerim kül oldu gitti.
Maziye bakınca, onda sen varsın
Mutlu olmak için sebepler boldur
Kevserler akarken testini doldur
Varılacak hedef değil mutluluk
Mutluluk; gidilen uzun bir yoldur.
(09.02.2009. İst.)
Senin için akan gözyaşlarımı
Irmağa çeviren sen değil mi sin
İçimde yeşeren gül bahçesini
Köklerinden söken sen değil mi sin.
Yıldızlar yolumu aydınlatırken
Kıskandılar sevgimizi,
Beraberce olamadık.
Kopardılar seni benden,
Birbirine doyamadık.
Vazgeçemem vazgeçemem,
Güzelliğin tarif olmaz bilirim
Boğazından akar suların serin
Ne Avrupa, Asya, kalbimdir yerin
Dünya’nın incisi güzel İstanbu.
Beyoğlu, Üsküdar, Bebek mi desem
Sevduğumun saçları,
İner beline kadar.
Seven var mı Dünya’da,
Benum sevduğum kadar.
İnce uzun yollarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!