Çekirge Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

ÇEKİRGE
Mahlûkatlar sessiz sakin geçerken,
Sen kapımı niye çaldın çekirge.
Her nebatın öz suyunu içerken,
Bizim bağa niye daldın çekirge.

Sen burda yok iken rahattı başım,
Azıcık ekmeğim kaygısız aşım,
Sen gelince yetmez oldu maaşım,
Gözümden yaşları saldın çekirge.

Gözetledim, daldan dala geçersin,
Her sebzenin iyisini seçersin,
Gündüz dinlenirsin, gece biçersin,
Bu tırpanı nerden aldın çekirge.

Ömrümde görmedim sen gibi böcü,
Nektardan, şıradan alarak gücü,
Doldurmuşsun yedi deve hörgücü,
Haralları nerden buldun çekirge.

Şayet derdin varsa, söyle bileyim,
Hasta isen tabibini bulayım,
Ne istersen temin edip alayım,
Neden böyle arsız oldun çekirge.

Geçtiğin yerlerde ekin bitmedi,
Ocaklar söndürdün, baca tütmedi,
Bostanımı mesken tuttun yetmedi,
Ekinimi niye yoldun çekirge,

Düz ovada yolunumu şaşırdın,
Müçtehit'im sabırımı taşırdın,
Ne bulduysan el altından aşırdın,
Söyle beni nasıl buldun çekirge.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi