ÇEK PENÇENİ KALBİMDEN
Bensiz bir hayat
çizdin kendine.
Kalbinde yokum artık.
Ve buda bana
yaşadığım her saniye
her dakika acı veriyor.
Gittin...ama
benim birazımıda
aldın götürdün benden.
Bir daha eskisi gibi olamadım.
Yarım yaşıyorum desem
yalan değil.
Zor nefes alıyorum,
hatta ölüyorum.
Ölüyorum diyorum,
ama hala yaşıyorum.
Bitti diyorum,
ama
tekrar baştan başlıyorum.
Kalbimde kırılmadık
yer bırakmadın sen.
Geride bıraktığın
enkazı bir görsen,
belki utanırsın kendinden.
Bir zamanlar
hayallerimin baş mimarıydın.
Ve şimdilerde,
en güzel hayallerimin,
yıkılma sebebisin.
Adam gibi
girmedin hayatıma.
Adam gibi çık bari !
Ben bir yama
daha yaparım kalbime,
sorun değil,
nede olsa alışkın yüreğim,
keşke ve amalardan
oluşan yamalara.
Elbet bir gün
yaralarım kapanacaktır.
Sen yeterki
çek pençeni kalbimden.
Öyle bi uzaklaşki ;
Kalmasın artık
sol yanımda izin.
Çek pençeni kalbimden ...
Çek..
Beynimde zehirli bir kıymık gibisin
Unutamıyorum seni.
Çık beynimden artık.
Lütfen
Çık...
Kayıt Tarihi : 20.1.2018 12:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayse Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/20/cek-penceni-kalbimden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!