Cansel Işık Şiirleri - Şair Cansel Işık

Bir yağmur yağıyor dışarıda,
İncecik damlalarda,
Üşüyor o incecik yüreğim,
Bu nisan yağmurunda.

Gecelerde insafsız sensiz bırakıyor,

Bomboş ve yorgun bir beyinle,
Ne yazılır ki gecenin saat üçünde,
Bekler imgeler bir köşede,
Bense süzgün,bezgin bir halde.

Sen derim her şiirimde,

Bilmeyen anlayamaz,
Sensizlik hiçbir aşktaki acıyı anlatamaz,,
Sevgin en yüce karşılıksız sevgi,
Varlığın en kutsal varlık,
Sen bedenimin parçası,
Yaşadığım tadımlık mutlulukların

Aklıma geliyorsun her saniye,
Çıkmıyorsun ki zaten,
Yerleşmiş sabit bir düşünceyle,
Eritiyorsun, bitiriyorsun neden?

Ufkun doruklarına bakıp ta kalışın,

Bir babam vardı benim,
Hayallerimin rüyalarımın babası,
O beni çok severdi…
Bende onu.
Öyle ki her anımda arardı gözlerim,
Bakardım içli içli,

Söylenecek ne kaldı ki...
Tüm şarkı sözleride benim gibi ağladılar.
Zamana baktım da saniyeyle salise ağlaşırlar.
Sonra fotoğraflar.

Fotoğraflar ya,

“Güzel günler göreceğiz çocuklar” demişlerdi bizede
Gördük mü?
Gerçi kör oldu o çocukların bir çoğu,
Bir çoğuda toprak oldu gitti işkencelerde,
Haftada bir et gören o çocuklarmı?
Her gün ot yiyip ot içiyorlar şimdilerde…

Ben bir gece üşümüş
Yüreğine kadar gelmiş
Pencerene konmuştum yar
Gördüğün halde beni içeri almamış
Titreyen bedenimi fani bir kalbe bırakmış
Pencerende o gün beni öldürmüştün yar.

Fırlatıp attım sonsuzluğa...
Sen bir yüzük vermiştin,
Bense kutsal sevgim adına takmıştım,
Hatırladın mı?
Onca bayramlar geldi geçti,
Ben öksüz...

Bana gelirken;
Sol eline solmuş beyaz bir gül koy,
Sağ eline ise koca bir boşluk.
Burda sağ elini özleyen kırmızı bir gül var sevgili.

Ben gelirken;