Canlı Şiiri - Medine Huseynova

Her zaman kalabalığın olduğu ana caddedeki yolun kenarında küçük bir nar ağacı vardı. Üzerindeyse iki üç tane kırmızı kabuklu küçük – küçük nar. Eğer, onlara nar demek doğruysa. Çünkü, aralığın ilk günü kar yağdıktan sonra sert bir rüzgâr esmiş ve bu nar diye nitelendiklerimiz soğuğun etkisiyle iyice küçülmüştü. Ağacın çevresindeki güllerse çoktan solmuştu. Şimdi, sabahın bu erken saatlerinde ne kadar serçe vardı o nar ağacında. İçi dışı çürümüş narların içinde oynaşan serçeler, bağırarak sanki herkese nasıl mutlu olduklarını anlatmak çabasındaydı ve olanca kuvvetleriyle kabuklara vuruyorlardı. Bu gagalarıyla kabuklara vurma sahnesi harman zamanı buğdayın üzerinde yaptıkları bayram gösterilerine ne kadar da benziyordu.
Nar ağacıysa kendini harman zamanındaki gibi görüyördu: Yapraklı, yani elbiseyle! Aynı zamanda gürültülü patırtılı, elbiseli, canlı!

6 Sert Ayı,24 - cü il

Bakü
06.12.02