Canlı Şiiri - Hülya Sevinç

Dünya gezegeninde oluştu; aniden canlı,
Buna bir sebep aradı, düşünen insan aklı.
Kimisi tesadüf dedi; kimi Tanrı icadı,
Ne kadar düşünse de sınırlıydı insan aklı.

Milyon çeşit canlı türü, birbirlerinden farklı,
Sevip beğenmese de, diğerlerine muhtaçtı.
Kimi eğlenmek derdinde, kimi geçim kavgası,
İstemeden doğar, istemeden de ölür canlı.

Kavga ve hırs getirmişti; canlılığın tohumu,
Kendi gibi olmayana, asla insafı yoktu.
Çekilirdi kılıçlar, kurulurdu hemen ordu,
Amacına göre hareket eder; her bir canlı.

Sonsuz gibi yaşar; yaşadığı sonlu hayatı,
Görünen her şeyin, elbet bir gün bir sonu vardı.
Canlı hayatları barındıran yaşlı dünyayı,
Paylaşmaya yanaşmadı, mekânı sandı canlı.