Kırıldı kalbimin ücra yerleri
Dermanım ol da gel uyandır beni
Kurudu ruhumun gonca gülleri
Canına susadım gel kandır beni
Aşk ile dolduğum en güzel kap'sın
Çöllere benzedim bir Allah çarpsın
Çeşmeler bir yana zemzem ne yapsın
Canına susadım gel kandır beni
Tek umudum sensin sanma darıldım
Et tırnaktan kopmaz diye sarıldım
Kurak toprak gibi hepten yarıldım
Canına susadım gel kandır beni
Kayıt Tarihi : 18.4.2016 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Karabulut 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/18/canina-susadim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!