Canımı Kaybettim Şiiri - Nazmiye Kayar

Günlerden bir gün gülüşün gölgede kaldı
Sevinçlerin askıda.
Yorgun umutlardan bir deniz oluştu
Mercanların ortasından bir yerlerden,
Öylece çıkıverdin meydana.
Uzun soluklu bir ah çektin
Bir kışın ortasında buldum kendimi
Sesin çığların altında,
Sahi duyabildim mi seni?
Dondum,kaybettim kendimi.
Yankılanan sessizliğe küstüm,
Sesim derinlerde bir yerlerde,
Say ki bir kuyunun içinde
Say ki fezada
Say ki yerin yedi kat dibinde
Canımı kaybettim.

(İstanbul-28 Ağustos 2006)