Canıma Şiiri - Gül Kabacaoğlu

Geceden düşmüş bir ışık gibisin,
Dokununca ellerime çoğalıyor zaman.
Kalbimde saklı bir sır var sana,
Adını anınca titreyen bir dal kadar narin,
Bir ömür kadar inatçı...

Canım...
Sen gelince içimde kuytu bir yerde
Toprak çatlar, bir çiçek açar sessizce.
Hiç kimse bilmez, ben senin
Göğsüne yaslanınca tamamlanan bir ahenk olurum.
Sanki evren nefes alır yeniden.

Sen,
Kömür gözlerinde akşamı taşıyan adam...
Bakışının kıyısında kaybolsam.
Kimse aramasın beni,
Ben zaten yolumu bulurum senin nefesinden.

Ve bil ki,
Gönlümde bir yer var sana ayrılmış,
Ne rüzgar silebilir ne zaman.
orada canımın canı yazıyor usulca...
Harfleri bana benziyor,
Manası tamamen sen...

Ben seni,
Bir şarkının en kırılgan notasında sevdim.
Söylesem dökülür,
Sussam taşar içimden.

Ve eğer kader bizi sınarsa bir gün,
Bil ki yüreğim yine aynı yere döner.
Sana...
Çünkü sen adımı unutsam bile
Kalbimin bildiği tek adım oldun.
Benim canım oldun.