Sen vardın dün gece yine.
Sen vardın hücrelerimde..
Her hücremde sen,
Ne kadar da çok muşun meğer,
Diye sevinerek.. başladığım sevişlere
Sevebileceğim kadar,
Yinede az geldin.. biliyor musun sevdiceğim
Bir başka benlikte ben!
Senle doya,doya olmak varken
Düşündüm;
Neydi bu sonsuz olan sensizlik?
Hem varsın hem yok gibi bir şey..
Uykusuz sabahların arkasında,
Çırılçıplak bir ruhla,
Uğurlayan ben..
Yo gitme bitmeyen gecelere kal,
İstiyorum bu seni,
Sen ki gecelerce doymadan seviştiğim
İçimdeki sen..
Güne aldanma varsın doğsun,
Nasılsa yine aldatacak batacak hemen.
Bırakıp gitme ne olur!
Her gece sonsuzca benimle kal
Çünkü ben her gece.. her saat seninleyim
Ölen eşime...
Nezaket ToramanKayıt Tarihi : 6.9.2007 13:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!