Canım İstanbul Şiiri - İbrahim Tamer

Rüyalar şehrinde gizem İstanbul,
Sahil sularında yüzen İstanbul,
Süzülürsün iki deniz arası,
Mazilerde tarih yazan İstanbul.

Nazlısın,narinsin,peri gibisin.
Sende yaşanır aşk,sen sevgilisin.
Sana yanlız ben`mi, dünya aşıktır,
Huriler diyarı, cennet gibisin.

Bir ayrıcalıktır sende yaşamak,
Mavi denizinde suyuna dalmak,
İstanbul eşittir özgürlüktür ki;
Yeterli, tarihte sayfaya bakmak.

Dokunmasın sana,yabancı eller,
Soldurmasın seni,esmesin yeller,
Saklasın ALLAH'ım seni kem gözden,
Yeşersin bağrında,solmasın güller.

Gerdanında kolye,Boğaz Köprüsü,
Kıtalar arası dostluk kapısı.
Dostluk türküsünü söyler dünyaya;
Ayasofya ve Rum Patrikhanesi.

Tarihteki adın,şanla şöhrettir.
Kalplerdeki tadın,aşkla şehvettir.
Seni şu cihanda, değerli kılan;
Her dine duyduğun yüce şefkattir.

Asya biter, sende Avrupa başlar,
Can verdik uğruna,kesildi başlar.
Sel olup akmıştı,kalbine senin,
Fatih'in, boğazda döktüğü yaşlar.

Dünyanın kalbinin attığı yersin,
Bir millet ruhunun yattığı yersin,
Fatih'in,Ata'nın ruhu şad olsun,
Güneşin huzurla battığı yersin.

Dillerde destandır abidelerin,
Huzur,huşu eder minarelerin,
Koynunda yatıyor şehit Mehmet`in,
Ata yadigarı canım İstanbul.