Candan Usandım Şiiri - Baki Ortak

Düşmüşüm bir zalim kulun eline
Hayat benden ben hayattan usandım
Sakız etti el âlemin diline
Yarab verdiğin bu candan usandım

Çökmüşüm zalimin sert hükmüyle ben
Dert vurdu gönlümü giden ömrümden
Verem oldum Rabbi kulun yüzünden
Yarab verdiğin bu candan usandım

Yâr diye vardığım çıkmış elime
Zehir oldu her günümün seline
Dert olup çöreklendi bu belime
Yarab verdiğin bu candan usandım

Küstürdü bahtım da gülen yüzümü
Savurdu rüzgâra solan özümü
Dert desem anlatmaz oldum sözümü
Yarab verdiğin bu candan usandım

Kördüğüm olmuşken gönül telim de
Ağlarım derdimin kalkmaz delinde
Tükenmiş nefesim sevda yolunda
Yarab verdiğin bu candan usandım

Her gecem kıvranır acı hâlinde
Tufana döndü gam gönlüm ilinde
Çaresiz kalmışım vuslat yolunda
Yarab verdiğin bu candan usandım

Akıl bırakmadı kulun serimde
Sızladı gönlüm de gamın yerinde
Soldu umutlarım sevda deminde
Yarab verdiğin bu candan usandım

Bir yanım kül oldu sevdan yelinde
Tutunacak dalım kalmadı elimde
Kul Ortak der tükendim bu hâlinde
Yarab verdiğin bu candan usandım

KUL ORTAK