Cancağızım Şiiri - Kasım Kobakçı

Mevsimler sessizce döner.
Şefkatini uzaklarda beklersin,
Fakat, aşka erişmek imkansızdır...
Ruhunda keder kalır.
*
Çağlayan bir nehir.
Akışını durdurmak güçtür.
Dilini, dudağını susturmak güçtür.
Sızlayan bereye, merhem sürmek güçtür.
*
Boşuna bir bekleyiş sürer.
Umudunu korumak zahmetlidir.
Gözlerini, bakışlarını, kaçırmak zahmetlidir.
Yıkılan hayale, direk olmak zahmetlidir.
*
En doğrusu, silmeye çabalamak.
Lakin bu da çetindir.
Zira, hatıralar asla silinmez.
Kötü ihtimalle, bir rutine dönüşür.
*
Tıpkı bugünkü vaziyet.
Şahsım da, buna uyum sağlayacak...
*
Elbet, hafızam seni gömecek.
Veda vakti, gelse bile...
*
Yarın ben de, ismini sileceğim,
Ucunda, kıyamet kopsa da,
Gönül vermeyi ve almayı anlamıyorsan,
Barındırma, barındırma o göğsü cancağızım...