Canan Üçer Şiirleri - Şair Canan Üçer

Sokaklardan
Yıkıntıya uğramış bir kent gibi döküldü
Ölüm mağdurları

-Onlar böyledir işte dedi
Sinemadaki esas kadın

Uzanınca ellerin dudaklarıma
bir resim çiziyor kasıklarım.
Titanyum beyazında bir kış yaşıyor
bileklerimde.
Solmuş yanaklarımdan çeneme
yapraklar düşüyor.

Dudaklarımı acıtıyor gülüşüm,
soluk bir zaman geçiyor ardımdan.
Öcüler geçiyor odamdan çocuk,
sıra sıra öcüler.
Yüzleri yok, dilleri yok,
dinleri yok bunların....

Delibozuk bir türküdür
gözlerinin irisi,
yüzün ölgün gülümseme verir,
kirliliğimde içime.
Ne kadar anlarsan
o kadar çaresizdir sözlerim...

Bir kısrak inler
Tuzlu bedenlerde
Her solukta binlerce titreyiş
Çirkinleşen yüzlerde
Şehvet kırıtır......
Ve üşüme gelir

Komşu kızın orkidinde kaldı
şehvetimin kırmızılığı.

Hani ya, öyle ince bakamaz da gözlerim,
süzgün üzgün aklına ne gelirse..

Bir grup vakti gelirsin aklıma
Latin kadın şarkı söyler avuçlarında
Sesini kondurursun tuvallerine
Hangi yitik kentlerin resmini çizersin
Kadın dudaklarında.............

Gel sevdicek boynundan öpeceğim
Ürperen tenini vaftiz etsin melekler
Kutsasın, bedenindeki tutkuları........
Vefasız dudaklarımın dokunuşu olsun
Yalnızlığının kırbacı...

Beynin emrediyor, konuşma konuşma
Onlar korkuyorlar......cesaretleri
Korkularından.......susssss

Binlerce kez geçsinler üzerimden
Tenimi çürüte çürüte

Balyoz iniyordu sokaklara,
doğru ve haklı ne varsa
alçak ve yalnışı getiriyordu.
Sustukça gözündeki fer,
ölümler bitmeyecekti..