Ben bir yağmur perisiyim,
Evim gökyüzünde bulutların üstünde,
Gönlümce şekillendiriyorum herşeyi,
Gönlümün istediği gibi,
Kan yok, ateş yok bu yerde,
Gül bahçeleri var evimin önünde,
Mesafeler araya setler çekse de,
Deliler gibi aradım seni,
Seni buluncaya kadar her defasında,
Saklambaç oynadım yaşamlarımda,
Aşkı, sevmeyi hiç beceremedim,
Senin için çok uzaklardan,
Rüzgarın soldurduğu taze Eylül
Yeşilliği altında Belgrat’tayız sevgilim.
Bir orman perisi yaklaşıyor bize,
Elinde mavi buğulu bir ayna,
Tutuyor yüzümüze.....
Tek özgürlüğüm; Evim...
Sadece orada sonsuz özgürlük var,
Beni izleyen sadece aynalar ve duvarlar.
Evim;
Sınırların sona erdiği,
kollarını, bacaklarını iki yana aç
sırt üstü at kendini karların üzerine
“puf” beyazın sesi
kapatma gözlerini, kapatma dudaklarını
tüy gibi öpücükler kondursun
gözbebeklerine, diline, damağına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!