Canan Ereren Şiirleri - Şair Canan Ereren

Gözler yağmurlu,
Boğazın düğüm düğüm,
Boşluğa bakar bakarsın,
Sonra...
Yalnızlığına ağlarsın.
Yıldızlar sana baksa da,

Bir yüz,
Ve yüzüme bakan bir çift göz,
Durgun sular,
Aniden çıkan fırtına,
Ve sonra limana sığınan gemi gibi...
Onurla ve dimdik başıyla,

İnsanlar olsun tebessüm ettiren
Evlerinin pencerelerinden selam gönderen
Dostluk uğruna dağları delen
Zor günlerde
Şiir deryasında sevgi yüzdüren.
İnsanlarımız olsun yollarımızı gözleyen

Bir gönül ki yandı kavruldu,
Bir rüyaymış uyandığında savruldu,
Şekilden şekile girdi sonunda yoruldu,
Aşkını anlattı anlayan olmadı.

Hangi hayaller peşinde koşuyorsun
Gönlünce yaşıyor hayata kaba davranıyorsun
Yıllar geçiyor niçin anlamıyorsun
Aynalar yalan söylemez deyip inanıyorsun
Bu nasıl umursamazlık
Hangi akıl'a hizmet sunuyorsun

Kavuşamasamda yüreğimdesin,
Yüreğimin derin köşesindesin,
Umudum tükenmez sevgin baştacım,
Sevda çeken yüreklere şairim.

Toprağa düşen nisan yağmurları,
Canımın içinde filizlenen sevdan,
Yüreğim sevda bahçesi olacak,
Ve sen...
Güzel bakışlarınla beni seyredecek,
Sevginle güç vereceksin,

Bırakıpda gittiğin, günden beri,
Yaralıdır yüreğim,ağlar sessiz,
Şarkılarda sen varsın,bilmiyorsun,
Yarım kaldı besteler,güfte hüzün.

Kar beyazım,
Pamuk yumuşaklığım,
Güzel bakışlım,
Gülen yüzümün sedası,
Yüreğimin sevdası,
Sesimin sessizliği,

Bir parkta oturmuş kendimi dinliyordum
Issız denizimde
Kağıttan yaptığım gemileri yüzdürüyor
Ve batırıyordum kendi ellerimle
Çünkü
Hepsi kağıttandı