Canan Ereren Şiirleri - Şair Canan Ereren

Bu nasıl şiddettir ki yürek akordum tuz buz,
Ses çıkmıyor tıkandı kaba bir ses rüzgarında,
Alabora olsun devrilsin dağ başı meskeni olsun,
Dilini anlayan yankılarla savrulsun dursun,
Kendi sesini kendisi duysun.
Aklı başına geldiğinde pişmanlıklarla,

Yürek bu güller sermek ister,
Anlamayan yürek denk gelmişse eğer,
Sararıp solar yine de ah etmez,
Dimdik başı ve solan gülleriyle,
Ayrı istikamete yürür gider.

Özlemle geçse de,sensiz yıllarım,
Rüyalarımdasın,hep yanımdasın,
Yüreğim sevginle, çiçek açıyor,
Ölümsüz aşkımsın,allah biliyor.

Kime yaklaşsam gölgemle başbaşayım,
Ben mi sesli yürüyorum kimin bu koşan ses,
Hayatın labirentleri yordu artık,bir daha yaklaşma,
Kaçmak nasıl olurmuş görürsün sonra.

Yaklaşandan uzak dur,

Bir iskele vardı,
Kayıklar yanaşırdı hep yanına,
Günün her saati,
Hiç yalnız bırakmazlardı bu iskeleyi,
Balıkçılar gelirdi,
Balıklarını,oltalarını koyarlardı,

Kutlamış olduğumuz önemli günler var,önemli günler diyorum çünkü bugün üzerinde yaşadığımız topraklarımızın hangi şartlarla kazanıldığını bildiğim için.
Vefa borcumuz var,hiç kimse bize bu borcu ödeyin demiyor fakat nankörlük de etmemek lazım…
Bizlere armağan edilen güzelim topraklarımız ve coğrafyamızın kıymetini bilmemek sorumsuz davranmak insanlık dışıdır…
Yüreğinde vatan sevgisi olan bilinçli yürekler gün geçtikçe çoğalmaktadır bu böyle biline…
Basereti bağlanan,tarihimiz hakkında okumadan kulaktan dolma sözlerle beyinlerine sınırsız uyku armağan eden yüreklere acil şifa diliyorum,diliyorum çünkü bizim insanımız,kıyamıyorum.
Aynı toprakları paylaşıyoruz aileyiz insan ailesinin dağılmasını istermi?

A şıkların çokmuş
M anzaranın doğallığına
A kşamların, hüznü yaşatıyor kızılıyla
S ahilinde seni seyretmek
R ıza göstermez senden ayrılmaya
A şkların en güzelliğini yaşattın muhteşemsin Amasra.

Gecenin özlenen serinliği
Bir de çökmüşse içime semanın siyah rengi
Yıldızlara tutunuyor hücrelerim
Sabahı bekliyor güneşe kavuşmak ister gibi.
İçimde hasretin kan ağlayan sesi
Kulaklarımda çınlayan hırçın dalgaların valsi

Akşamın buğusunda hayal meyal çizgiler ötesinde yıkık bir kentten sesleniyorum sana/
Demli çay eşliğinde aklıma düştün yine, /
Yollarımı açmış yıldızların ışıltıları adım atmamı bekliyor /
Yürüyemiyorum çünkü yorgun ayaklarım basmıyor yüreğime/
Hayal ötesinden gerçekleri silemiyorum, /
Bir yanda kaderin ağır darbeleri bir yanda ayrı düşen yollarımız

Düşünürken konuşmak... sevgimizle sevincimizle kızgınlığımızla sitemimizle.
Böyle bir davranış sergilersek muhatabımız ne anlar nasıl anlar doğrumu anlar anlamak istediği gibimi..
Çelişkilerle yaşamak ilişkileri acıtıyor madem ki yaşıyoruz konuşmalıyız konuşmak.. saymakla bitmeyecek pek çok neden var aynı dilde gülen gözlerle konuşabilmek şansını yakalayabilmek ayrıcalıktır şanstır.
Konuştuklarımızı anlıyamıyorsak sormalıyız, tabi ki değer verdiklerimize değer gördüklerimize ve kaybetmek istemediklerimize.