Canan Ereren Şiirleri - Şair Canan Ereren

Tadı yok baharların açmıyor pembe pembe
Gönlüm bulut ben bulut gülemiyor yüz yâre
Mevsim yaz ben sonbahar ilkbahar nerelerde
Adım adım aradım yok mutluluktan pare.
*
Bir zamanlar çok sevdim şimdi yürek yaralı

Tarih 15 temmuz'u gösteriyordu hava sıcaktı
Ani bir darbeydi halk sokağa aktı
Tankların üzerine vatan aşkıyla yüründü
Türk milleti yine hürdü.

Vatan bizim bayrak bizim

Bir ömür heba oldu geçen günler dünde kaldı
Her gün duyulan sesler ben de şakınlık yarattı
Ha düzeldi düzeliyor derken sabrım nihayet taştı
Ayaklar baş başlar ayak oldu artık dermanım kalmadı.

Bugün günlerden gözyaşı
İçimi döktüm güne
Ben ağladım gözyaşım ağladı
Onarılmayacak kırgınlıklarım var
Film şeridi seyredercesine daldım düne
Durdurmak istedim durmadılar

Duymak sesini fısıltı sessizliğiyle
Ve koşmak özgürce gökkuşağı renkleriyle
Ulaşabilirmi ellerim ellerine sessizce
Dalgaların sesi duyurur mu sesimi
Dinletir mi sözlerimin her bir zerresini

Doğayı bilinçsizce ve bencilce kullanırken kadın'a şiddet ve töre
baskısı devam ederken hangi kadın Dünya Emekçi Kadınlar Gününü tebessümle benimseyebilir.

Denizin dalgın bakışı
gözlerimden geldi geçti
O bakışlardaki nağme mavi yağmurlar getirdi
Küreklerde martı sesi yüreğimde sevda izi

Gözlerinizdeki hüznü görebildim
Siz bilmediniz ben çok üzüldüm
Duygusallığınız nasılda nakşetti bana
Anlatmadım anlatamadım
Güzel yüzünüzü gülücüklerle donduramadım.

Bulutlar arasında bir çift göz
Yağmur olup yağdı yüreğime
Sonra güneş yüzünü gösterdi
Gökkuşağı gözbebeklerimde

Filmdi seyrettiğim sanki
Durdurmak istedim durmadılar
Arkalarından baktım
Bakamıyorlardı yüzüme
Cevapları yoktu sorularımın
Özrüde