Canan Eren Şiirleri - Şair Canan Eren

Yokluğunun kapısındayım
üşüdüm
varlığınla ısıt beni
aylar devrildi birbiri üzerine
gün ve gece toplandı
tastamam

Kaç sevdaya çadır kurdu yüreğin
kaç kervan yükü derdin var?
hancı değilim ki
sen gönülde yolcu olasın
Aşk denilen sımsıcak aşım var..!

Gömüldü sessizliğe yüreğim
bu şehir zaten sensizdi

bitiverdi bitimsiz sandığım düşlerim
ne sen ne de ben
bu şehrin hikayesindeyiz şimdi

Yüreğimde tutuşan ateşlere
akıtsamda gözyaşımı
söndürmez içimde ki yangını
yokluğunun yurduna düştüm bir kere
bitmez gönül çilem

Dökülürse dedi yüreğinden
dökülürse...
ahh bilmiyor ki ben çoktan dökülmüşüm
yüreğine...

Hiç birşey yerli yerinde durmuyor hiç birşey...
Bıraktığınız Şehriniz Mahalleniz hatta hatta anılarımız... Kendi yerini arıyor..


Değişim adı altında yabancılaşıyorsunuz farkında olmadan.
Evet değişen sırf şehirler mahalleler sokaklar değil

Dert etme dedi kendine
dert etme
oysa dertler derya deniz
ben istiridye gözyaşım içinde

Ben olsam dolanırdım yarin etrafında
bulanırdım onun sevdasına
sevda kokardı üstüm başım

yüreğimde çiçekler açardı
yakalardım her mevsim baharı

İnanma gözünün gördüğüne
seni yanıltır
inanma hemen duyduklarına
olur a söz karışır

Estiğin zaman
ılık bir meltem dokunur yüreklere
sen olduğun gibi kal
kal ki
Kasırgalar eğilsin önünde.