Canan Bir Candır Cana-1

Ben aşkın öznesi olarak büyüyorken cümlelerde sen bari devrik yüklem olarak kalmalıydın.

Yalnızlığıma, ıssızlığıma, sensizliğime tamlamalar oluşturmuştum. Eksiz ve aşksız tamlamalarımda sana benzeyen güzellerin gözlerinden sıfatlar kuruyordum. Sahip çıkmıştım onca yalnızlık arasında üç noktalı korkulardan.Sen yokluğun idelerinde ipotekli bir hazın baharında çiğdemdin.Baharlarımı sevdiğimi biliyordun.Bense sahralarda ruh yanılması yaşadığım benli bensiz,aşklı aşksız sadece öpücüklerle süslediğimiz adı ve tadı kalan kalıntılı ve alıntılı bir aşkın parafını açıp çok büyük metinleri içinde zipleyen perilerin de beyazlığını kattığı katıksız bir aşkın müneccimiydim.Korkularımdan korkmamayı öğreniyordum yavaş yavaş...
Hayallere hazır aşklar fortmatlıyordum…Sensizliğime karşı antivirüslerini gönderen güzellerin sitelerinde önce besmele sonra heveslerimi artırarak katlanıyordum.Küçücük mutluluklara, hayata dair geçici heveslere sarılıp gülümseyebiliyordum...
Alışılmamış ali bir sevdanın üşümüş parmak uçlarında yarına ve yara dair inandığım sözlerim var.Sözlerimden arta kalan her nefesin unutuşunda adım çıktığı kadarlara kadri oluyor.Her harfe bir aşk sığdırmanın gayretinde olmak yolu da açılmış.Oysa ben ilk harfi geçebilsem aşk içre aşklara hecelenmiş yaşanmış aşk olacaktım
İçimde aşk ışıkları sönmüş binlerce tutku tutusi var. Eksikliği bilinen ama tamamlanması bensizlikten derleyen binlerce hikâyenin sonu hep aynı değilleri tümlüyor.
Binlerce gidiş ve belki de vaat edemediğim gelişlerin yarınlara rağmen inanmanı bekliyor.
Kıskıvrak edilmiş,ağları hazır bir buluşmanın gizeminde sen neden uzaklarıma canan oluyorsun.Yeşil gözlerin,aylardır nadas aşk vadimi yeniden yeşillendirecek mi?
Kelepçelenmiş geleceğimin gelelerinde can olmama hep canan kalacak mısın?
Vurgun yemiş eskiz acılarımızı unutturacak,ruh kırıklarımızı da Porsuk’ta yıkayan özel bir özlemin aynasında benime tarandın mı?
Dinle beni…
Gel, bu hece sen söndür ışıklarını içimin alfebesinde.Gel anlat bensizliği tüm sözlüklere.Gel ders ver bana.Komşunun yaramaz çocuğu yerine gel yarası olan ve seni büyük kitaplarda seven aşkına ders anlat…
Bağır karanlıklara gelip salsınlar beni beyazlarına.Teninin aydınlığında fethi benle olması ihtimal dudaklarını uzat bana.Bir öpücük ver,veremli özleyişlerimin haline hayallerine…
Unutulmanın o keskin bıçağı kessin imkanslıkları ve senden uzak kaldığım her anı.
Bie yürek çiz alev alev desenlerle,benden sana esenlerle.Tablo olarak değil canlı olarak as beni kalbinin duvarına.
Ruhumdaki şu darlığa rengini bilmediğim saçlarından esen esintilerin huzuru hazır kavuşmalarla çözsün.Oyala beni.Oyunu huylarıma kullan.Sandukta saklı o meleksi dünyanın büyüsüne al beni.Kimseler bilmesin rüyalarıma her gece gelişini …Sırtını bana çeviren gelişlerden ve bir gün mutlaka bana gelişlerinden haşlanmış ve hoşlanmış bir umut yemeği pişir.Acıkmış bir aşığın kaşığı ve aşığı bellidir, bilesin.Artık yarınların yırtık pırtık hazırlarında anlaşılmayı beklemek seni beklemekten güç olma finalinde filmin sonu sen anlat aşka.
Anla beni…
Biraz eksiklik çeken,biraz artılık artıran, biraz aşkilik aklayan,biraz sen ,biraz ben ekleyen ,biraz yorgunluk,biraz boynu büküklük değişik duyulardan sana artarak geldim.
Mi’lerden arındım.Hu dedi demelerim.Ahulardan dua aldım.Kumru yemini ettim.Annem nazarlık taktı aşk geleceğime.Gayrı senliyim,gayrı canan içre bir canım.