Çanakkale Ruhunu Yaşatacak Bizleriz

''Çanakkale şehit ve gazilerinin aziz hatırasına saygı ve gözyaşlarıyla ruhları şad mekânları cennet olsun.''

Bu destanı yazmaya, kalem ve bilek yetmez
Birazda yürek lazım, bu destan asla bitmez...

Çanakkale yurdumun, cennetten bir köşesi
Sükûnet dolu idi, bağları ve bahçesi...

İngiliz ve Fransız, ne zamanki dayandı
Bu güzelim coğrafya, al kanlara boyandı...

Göklerden gümbür gümbür, ölüm geliyor ölüm
Vatanı dert etmişim, kalmasın bir tek külüm...

Yurdun her tarafından, geldik hemen koşarak
Vız gelir ölüm bize, savaşırız coşarak...

Sivas'tan Çankırı'dan, Trabzon'dan Yozgat'tan
Cennette bizi bekler, geçeriz ten de candan...

Siperler asker dolu, cepheler yürek yürek
Tarihe bir bakın ki, eğilmedi bu bilek...

Bir gün aç bir gün tokuz, düşmanlarım dağ olsun
Karnımız doymasa da, bir tek vatan sağ olsun...

Yavuklu'dan mektuplar, ucu yanık geliyor
Bebem dünyaya gelmiş, hasret yürek deliyor...

Köy yerinde okunur, adı tüm şehitlerin
Analar ağlamayın, sonu yakın itlerin...

Geride kalanları, yaşatmak boyun borcu
Namusuma göz dikmek, kimsenin değil harcı...

----------------

Cephelerde ne oldu, bir de buradan bakalım
Mehmet'in zaferini, akıllara sokalım...

----------------

Askerimin yüreği, coşku ile atıyor
Her karış toprağında, bir Mehmetçik yatıyor...

Bir tümeni bir nefer, saatlerce durdurmuş
Anzak'ın aklı çıkmış, salya sümük kudurmuş...

Ezineli Yahya'dır, Havran'lı Seyittir O
İmanın kuvvetiyle, cephede yiğittir O...

Sabah ezanlarında, askerler namaz kılar
Mehmetçik karşısında, kim olsa durmaz yılar...

Geri gel ey peygamber, gel de gör Mehmetçiği
Tarih böyle yazılır, düşman yedi dipçiği...

Biz niye yenilmeyiz, düşündün mü Fransız
Altmış kiloyuz amma, savaşmayız imansız...

Yarbay Mustafa Kemal, ışık saçar gözleri
Askeri fişeklerdi, sarf ettiği sözleri...

Gözlerime bir bakın, ''ölüm emrettim size''
Düşman böyle vurulur, böyle gelecek dize...

İki yüz elli üç bin, şehit yatar toprakta
Vatanı çiğnetmedik, dalgalanır bayrakta...

Karınları doymadan, düşmana saldırdılar
Yere düşmüş bu yurdu, ayağa kaldırdılar...

Hafızayı beşer de, nisyan ile malulmüş
Bizim işimiz değil, onlar cennette gülmüş...

Çanakkale ruhunu, yaşatacak bizleriz
Bir daha gelirlerse, kebap diye közleriz...