Can Yanar Şiiri - Ömer Faruk Alkurt

Canın yanar kül olursun uzaklara
Can yakar yanar anlasana
Can yanar sen anlamazsın dimi
Anlamazsın seninle düşlenen yarılara

Can kanar atar damar, kan emiyor yüreğim
Ellerim mosmor oldu,morardı dudaklarım kurudu
Ölüm vaktimi bekliyorken meleğim
Sen gittin geri sayım başladı hayat durdu

Can yanar vuslatının da ötesinde daha derin acıdır bu
O kadar büyük acıdır ki yaşasan da yaşatanındır aslında
Gönül ister serpilecek hüsranına bir damla su
Kandırsanda kendini kandırmıyor gönül isyanda

Külleriyle avunursun aşkın umarsızcasına
Yeniden yeniden dersin içinden kanar bu gönül
Bir yanda çöl bir yanda deniz düşlersiniz aşkı bulurmuşcasına
Bir akşam üstü seyre dalarken öter uzaklarda bülbül

Ve de bir bakmış ki olur güneş batarmışcasına
Başınız ağrır bi anda kalbiniz beyninize vururmuşcasına
Can yanar kanar gönlüm mağbuduma el açmışım
Duadan sonra ellerimi gönlüme sürdüm su vururmuşcasına…

(Damlayan Kalemim)