Can Kuş Şiiri - Taş İskele

Mahpusluğunu, mahpus eyledi can kuş.
Uçtu,
Uçtu,
Uçtu...
Her defasında çileyeceği
bir dala kavuştu.

Ah can kuş,
Ah can kuş,
Hangi dala konduysa sonrası yokuş...

İçindeki hapishaneden tahliye en son mahkumla,
Yâd etti, kendine olan mahpusluğunu.
Dedi mahkuma;
Ey çilediğim!
İçimdeki çile düğüm düğüm...

Mahkum cevap verdi:
Ey gidip gelmeyecek olan dün,
Sen öldün!..