Can Kırıkları Şiiri - Salih Gözek

Eskitilmiş bir kent gibiyim
üstümde sevdanın yorgunluğu
sokaklarımda yalan zamanlar
ve suskun mahşer nöbetçisiyim

Hayat ağacımda bir avuç bengisu
sonsuz beklemelerdeyim inat bir sabırla
belki, zamanla gün ışığı gelir gözlerinden
söner içimde özlemlerin yangısı

Arkaik asırlara direnen duvar freskiyim
renk tayfıma tab edilmiş yüzün
kum saatlereinde can kırıkları
yanık nehirlerin yağmuru öptüğü yerdeyim

Ey gece! !
ört üstüme erguvani yalnızlığını
çivit karanlığın kuytularına sinsin sevdalarım.