Can İrfan Şiirleri - Şair Can İrfan

Eğer ki bir gün bunalıp
Vazgeçer isen bu hayattan
Emin ol
Senin yerine can verecek var
Bu dünyadan

Ben senin gönlünün
sürgündeki kralı oldum.
Yakınında
Sevgimin yoksulluğunu
yaşattın bana.
Uzağında

Bu sıralar oklava yutmuş gibiyim
Dik mi dik…
Rüzgarda esse
İstesem de eğilemeyeceğim.
Dik gömüleceğimi bilsem
Ve yer işgal etmesin diye.

Bu kaçıncı gün bitimi
Kaçıncı büyük acılarımın
Ve hasret sancılarımın
Kaçıncı başlangıcı
Nereden bilebilirim ki?

Yaşıyorum
Senden bana kalan.
Öfkemin akşamını
Öbek,öbek
Kara,kara bulutların altında
Karadeniz öfkeli

Bu sevda bende varken
Başımı ne yana da çevirsem
Yönümü ne yana da dönsem
Gözümü alamıyorum
Güzelim senden.
Yollar alıp götürse de

Salâsını verirler
Yok olan
Akıl canlıların
Yokluğunu
Bu minareden.
Var iken

Öfkesiyle üzüntüsüyle
Acı ve tatlısıyla
Yüreğimde izleri bırakarak
Zaman içinde zamanda hesap verilerek
Yaşanmış bir zaman dilimi.
Geçmiş zaman dilimi.

Ne yükselen seslerde kaldı mana

Ne de koşup duran çizgilerde

Sesi makamına,çizgi pantolona
görünse de yapışık

Gözlerim görmez ki mektup yazayım
Kendi mezarımı nasıl kendim kazayım
Bakkal değil ki satın alayım
Yokluğun alnının tam ortasındayım

Gönlümün sevdasında akar dururum