Can buldu Şiiri - Oktay Çekal

Can buldu

Yüreğim kabarır, içten içe,
Bir humma nöbeti, sarar nefesimi,
Kara bir soluk, değer tenime,
Yakar ne varsa küle çevirir.

Acının tüm evresiyim,
Yıkılmaz, bir mavzer gücündeyim
Bedenimde dimdik duruyorum,
Mahşeri dünyada yaşıyorum.

Sevgiye kanat çırptım, aramak için,
Fırtınalar yol kesti, geçit vermedi,
Bir nokta olup, kaldı bedenim,
Ve ruhum direndi, boyun eğmedi.

Akşam vakti ay çıktı, karanlığın kalbinde
Umuda fısıldadı, gözlerini aç diye,
Yıkık duygularda, pas tutmuş sevgim,
Bir kıvılcım gibi sıçrayıp, can buldu.

Oktay ÇEKAL
23.05.2011-12.37