yanıldın güzel kızım
sarmaşık ve hayli karmaşık duygularla
çok yanıldın
hangi neşter hücreyi temizler
hangi çocuk salıncak sırası beklemek ister
hayatıma giren
Herşey
yoluna girerken
olgunlaşırken
büyürken dünya ile
kollarında yaşlanasım geliyor
ürperen kollarım akabinde
Öyle
sessiz sedasız
suikast işler gibi
yavaş yavaş
ensemize çökecek zaman
ve benim kaldırımım
çok sevenin vardır
güzel kızım
sen bana bakma
yüzünü andıran liriklerime inanma
yokluğuna yazılmış
acımı anlatmaya
Sen benim
sana gelene kadar ellerimi ısıtma sebebim
karabatak gibi gözlerinle
kaç fersah derinimdesin
nefesim tükendi benim
hayatımın
Gittiğin yer
öyle şanslı ki
güzelim
sen güldüğünde fark edecek duvarları
geceleri
parladığında tenin
Muşmula suratlı bir sabaha uyandım.
İngilterenin uğursuz grisine açılan gökyüzümde,
yüzüne dair ipucu bulamıyorum pek bu aralar.
Gece her semte aynı olurken,
dairelerde farklı hissediliyor.
Gecen gündüzüne karışırken benimle karşılaş istemem
dalgaların
boyu aşanlarını gördüm ben
kısacık bacaklarımla
kaçmaya çalıştım
gördüğüm civardan
hep
antrasit köy şiirine evirirsem seni
yemin ediyorumdur ayna karşısında
ceketimi de ilikleyip
ilk kez iki yakamı bir edip
unutmadan beklicektim derim
benzer geceler gibi ağlamam etmem giderim
İçimiz kötü hisler kavşağı
hemde aklımızın almadığı yerden
beni kızımdan vurdular.
annesini seviyordum, dikine astılar.
çiçekleri renkleriyle çağırdılar,
çiçekler ismini unuttu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!