Camdan Kalbim Şiiri - Özkan Akar

Zamanım da kalmadı, ruhumda yaşanacak pırıltı da,
Gidenler gitti, göç vakti gönlümün son kuşları gibi,
Derin çizgilerimden dökülürken acılarıma gülüyorum,
Aynada gördüğüm, çaresizce ağlayan bir adamdı sadece.

Penceremden yeni bir gün doğarken son nefesimde,
Hayatta misafirim artık ve yalnızım bu diyarda,
Rüzgar vururken camdan kalbim dayanamıyor,
Ölüm kapanıyor son perde gibi gözlerimde.

Geride bıraktığım ümitsiz aşkların sitemiyle,
Beddua gibi yapışırken üzerimde, kurtulamıyorum,
Kusursuz kaderin kırılma noktasında biçare,
Güllerim hazanda soluyor artık ne çare?

drozak