Çam Ağacı Şiiri - Mustafa Kılıç

Minik bir çam tohumu
Düşüverdi toprağa
Rüzgarlarla savruldu
Bir sola bir de sola sağa

Küçük bir yavru fare,
Düşen tohumu buldu.
Fare birde ne görsün,
Etraf hep fare doldu.

Farenin karnı toktu
Ormanda besin çoktu.
Tohum yiyecek kadar
Çok zamanı da yoktu

Küçük yaramaz fare
Önce toprağı dürttü
Tohumun üzerine
Birazcık toprak örttü.

Tohum için burası
Sıcacık bir konuttu,
Aradan geçti zaman,
Fare çoktan unuttu.

Tohum küçük ve yorgun
Orda uykuya daldı
Aylar geçti aradan
Kış boyu öyle kaldı

Sonra toprak ısındı
Minik tohum uyandı
Su içti kana kana
Sonra Rabbini andı

Artık doğmak vaktiydi
Toprağı yardı çıktı
Meraklı bakışlarla
Şöyle etrafa baktı

Minicik çam büyüdü
Kocaman ağaç oldu.
Yıllar geçti aradan,
Her taraf çamla doldu.