Bizim Çocuklar Şiiri - Mustafa Kılıç

Oku dedik, evde iş yaptırmadık.
Öğretmene durumunu sormadık.
Kendisiyle iletişim kurmadık,
Böylece büyüdü bizim çocuklar.

Misafir gelince kaçtı odaya,
Saç, makyaj, giyimde uydu modaya,
Kola içti, sıra gelmedi suya,
Böylece büyüdü bizim çocuklar.

Ne amca tanıdı, ne hala, dayı,
Bir babayı bildi, bir de parayı,
Kendimizde aramadık hatayı,
Böylece büyüdü bizim çocuklar.

Cebini doldurduk, bu yeter sandık,
Doğru yanlış, ne söylerse inandık,
Hal böyle giderse, gerçekten yandık.
Böylece büyüdü bizim çocuklar.

Akşam evde toplu sohbet etmedik,
El ele tutuşup yola gitmedik.
Biz her şeyi çocuklardan bekledik,
Böylece büyüdü bizim çocuklar.

Telefon son model, faturalı hat,
İnternet sınırsız, oh! ne rahat.
Çocuklarda değil, bizde kabahat,
Böylece büyüdü, bizim çocuklar.

Z kuşağı dedik, hakkını yedik.
Hem biz yetiştirdik, hem beğenmedik.
Ya bilmedik ya da önemsemedik.
Böylece büyüdü bizim çocuklar.

Sen onları bir gör depremde selde
Düşünmeden verir ne varsa elde
Anlatsınlar sana Maraş 'a gel de
Böylece büyüdü bizim çocuklar.