Çalışma Masası Şiiri - Kasım Kobakçı

Burası çalışma masası,
Tek bir zihin.
Edebiyatı anıyoruz,
Boş sayfadan gülümsüyor ilham,
Pırıl pırıl devasa.
*
Yaratıcının kıvılcımıyla,
Harfler de tutuşuyor.
Haydi kalem erbabı,
Kaldırın mürekkepleri,
Doldurun defterleri.
Kâğıdım kâğıdım,
Sadık kâğıdım.
Fısıldayın öyküleri,
Kütüphanenin sessiz sakinleri,
Çıksın sessizlikten.
*
Taslağın sonlarında,
Biri konusunu kaybetmiş,
Anlatının içinde.
Biri tıkanmış kalmış,
Yaratıcılık serüveninde.
Ne önemi var, yazar çizer,
Fikirler yan yana.
Bağlanıp kelimenin,
Hayal gücünün aydınlığında.
Fikret bu eylül melankolisinde,
Düşünce kıvılcımları gibi, üretkenlik telaşında.
*
Tıkananı, yeni bir fikre kavuşturdular,
Yyitirilen konuyu, bulup yeniden yazdılar.
Yaşasın roman,
Yaşasın Orhan Veli.
Haydi dostlar,
Derin düşünceleri saralım,
Zihnin derinliğini parlatalım.
*
Sarıyoruz fikirleri,
Tümümüz birlikte.
Anlatamıyorum,
Şiirini seslendiriyoruz,
Eski kitaplardan bakıyor,
Büyük yazar,
Ne büyük.
*
Masada duran kalem,
Ve mürekkebin lekesi,
Bir sonraki, hikayeye gebe.
Bekliyor sessizce,
Yeni bir başlangıcı.
*
Sözcükler ölümsüzdür,
Kâğıtlar eskise bile.
Yazıncının mirası,
Yaşar her hecede,
Ve her okuyucuda,
Sonsuza dek.