Çakma Güneş Altında, Gün Diye Bekletmesen

Pastırma yaz umarak, ömrümün son kışında
Çakma güneş altında, gün diye bekletmesen
Teklemekten yoruldum, hayallerin peşinde
Garipliğin tahtında, can diye bekletmesen

Lazım değil gölgene, istemem sultanlığı
Mezarında son bulur, yalan dünya hanlığı
Düşlerimden düştüğüm, zifiri karanlığı
Verdiğin emanete, tan diye bekletmesen

Misafir konduğumuz, han bedene yanacak
Hiçliğin eşiğinde, varın hükmü sönecek
İpini koparınca, ruh aslına dönecek
Senden başka kimseyi, yön diye bekletmesen

Yolunda sınav için, gönderdiğin canımı
Dümenine hükmedip, döndürdüğün canımı
Her nefeste “Hu” diye, kandırdığın canımı
Hercai gülüşlere, kan diye bekletmesen

Cemalini görmeye, tutuşan bir özüm ben
Havamı bulamazsam, alev almaz közüm ben
Senelerdir ahvale istiyorum çözüm ben
Delibal’ı gurbette, sen diye bekletmesen