Küçük, ama çok şirinsin Olur’um
Ayıramaz seni benden ol-Urum
İste canım çekinmeden vereyim,
Seve seve yolan kurban olurum.
KIR ÇİÇEĞİ/1998
Gözyaşların dinmeyedursun,
Sen gönül gözüyle gülen birisin.
Kendi derdin değil seni eriten,
El için saçını yolan birisin.
Sevgin umman gibi, asla kurumaz
Gidişat hiç iyi değil
Bu hal bize dert olmalı.
Önder olmak Türklük için,
Vazgeçilmez şart olmalı.
Ayrılık olmazsa eğer,
Zulüm ilelebet payidar olmaz,
Gün gelir düzenin kırılır çarkı.
Batıl saltanatı biter Batı’nın,
Bir gün Rabbim tahta çıkarır Türk’ü.
Hak bildiği yolda durmadan yürür
Bahar müjdecisi kardelen gibi,
Vakit gelir açar ümit çiçeğim.
Itır kokusuyla hayat bahçeme,
Rayihalar saçar ümit çiçeğim.
Kimi arı olur, kimi bal olur
Çağdaşlık adına uyduk Batı’ya
Namusu, iffeti, ırzı unuttuk.
Memleket çıplaklar kampına döndü,
Elbise unuttuk, terzi unuttuk.
Biz böyle değildik, yozlaştık bugün
İslâmiyet ruhum, Türklük bedenim
Altay’da belendi beşiğim benim
Vatanı canından aziz bilenim,
Rabbim tarafından övülmüş ırkım
Vatanım Türkiye, ben ise Türk’üm.
Yine şafak söktü, hayat başladı
Hâlâ damağımda gündüzün tadı.
Halbuki ben güne daha doymadan,
Ne de erken akşam olmuştu zaman.
Hayat çok güzel, hem gülden de zarif
Öyle ya, ne lazım arife tarif…
Takdir edileni yaşamaya bak,
Asla kaderine olma muhalif.
KIR ÇİÇEĞİ/1998
Yârin lüle saçlarına,
Esen ince yel olmuşum.
Yanağını okşayan o
Perçeminde tel olmuşum.
Gözde sürme, elde kına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!