Çağırır Beni... Şiiri - Sait Yalçın

Dilin her fırsatta hep RED dese de,
Gözlerin günaha çağırır beni.
Gecemden uykular çekip gitse de,
Hayalin bin aha çağırır beni...

Şu garip ömrüme sisler çökse de,
Kader genç yaşımda boynum bükse de,
Gönlüm aşk yüzünden çoook dert çekse de,
Gülyüzün iflaha çağırır beni...

Razıyım,elinle ateşe itsen,
Mutlu bir düş gibi,zamansız bitsen,
Benden kaçar gibi terkedip gitsen,
İzlerin cenaha çağırır beni...

Gönlüm beklediği şevki bulmasa,
Aşkımın sonunda umut olmasa,
Gecem-gündüzümde huzur kalmasa,
Bu sevdan felaha çağırır beni...

Bu nasıl hayat ki, aşk alın yazım,
Güftem yarım kaldı,öksüzdür sazım,
Sen gittin gideli sahipsiz nazım,
Aşıklar dergaha çağırır beni...

Şu aşk deryasında yüzemediğim,
Bazen bir tek mısra yazamadığım,
Geceler boyunca çözemediğim,
Gizlerin sabaha çağırır beni...

Esiri olmuşum kutsal aşkının,
Bitmesi yakındır hazin şarkının,
Yeşil gözlerdeki o gözyaşının,
Zerresi eyvaha çağırır beni...

Aşık Oğuzhan'ım, zor sevilirim,
Eller alay eder; ben övünürüm,
Her gün bin ölüp de, bin dirilirim,
Melekler ALLAH'a çağırır beni...