Cadde'de Bahar Şiiri - Tuncer Türkdoğan

CADDE’DE BAHAR

Bura Bağdad Caddesi vızır vızır araba
Eşek yüküyle para; vakit aşka şaraba

Tabelada Türkçe yok dile okunmuş rahmet
Bu cadde yaban bize ABD’de Wall Street

Sıra sıra “cafe”ler dolu ağzına kadar
Hanım körpecik amma altında “Porche”si var

Servetin güveni var her bir kelimesinde
Tam yedi küpe saydım sağ kulak memesinde

Gözlerde mavi lensler sanki “Barbie” bebeği
Kısacık bir bistüer serinletir göbeği

Elindeki telefon benim yıllık kazancım
Bu mu ilahi hukuk de bana Yüce Hancı’m

Elleri yumuşacık tutmamış keser,çivi
Sanal bir alev topu ısıtmıyor alevi

Kolda, ensede dövme.. pantolon düştü düşer
Öğlen King’de beslenir akşam Laila’da gevşer

Teyze yetmiş yaşında boya küpüne batmış
Köz parçası dudaklar belli çokça abartmış

Sepetinde bir köpek kedim Mestan’dan küçük
Yıllık bakım parası beş hastaya öpücük

Herşey plastik burda insan,eşya,kainat
İnsanlık kalesinden yükselen sese inat

Sanmayın ki şu şair bu gölün balığıdır
O,huzursuz bir ruhun dinmeyen çığlığıdır