C'esaret Şiiri - Aytaç Korkusuz

Esaretinden kaçamayan
mahkûm olmuş cesaretim,
solgun bir hücrede titriyor.
Ne zaman bakacak olsam içime,
gözbebeklerin beliriyor
bir idam fermanı gibi.
Ve ben,
bir bakışta düşmüşüm senden,
ömrümün orta yerine gömülmüşüm,
adı bile anılmadan.
Senin içinde,
hiçliğinle örtülmüşüm.

Kalbin,
kan kaybıyla yanan bir gece gibi.
Ama buz kesmiş içi,
ıslak bir sessizlikte soluyorsun beni.
Adı konmamış bir veda gibi
her nefesin biraz daha eksiltiyor seni.
Ben ise gözlerimin kıyısında
gölgelenmiş hâlini izliyorum
kendinden uzaklaşan suretini.

Kalbim kanıyor.
Duyulmamış bir çığlık gibi
kayboluyorum yavaş yavaş,
yine izdüşümün gözlerimde
Ruhumu dahi istemiyorum
sen istemedikçe senden.
Akıp gitmesini istiyorum
sen istedikçe
senli benliğimden.