Her gece
Demir kapılar vuruldukça, ardı arkası sıra , üzerimize
Kimsesizlik hissi çöker, geceden sızlatır yüreğimizi
Gün bitmeden, yırtılır takvimdeki sayfa
Kavuşmaya az eksik kala , ne sevinçli ne sevinçli
Gönüller kordan kül olmuş , istifli
Kimi yatar , kimi yazar , kimi dinler , kimi ağlar
Günü bitse , gecesi , yılı bitse , cezası bitmez hayırsızın
Sevdiğim biliyormusun, duymuşundur Özlemek suçlu bulundu , ilk celsede , gürgen kürsü üstünde, yalın vicdanlarda
Sevgi yasaklanmış
Ağlamak, sayıklamakta , huzur gölgesinde
Düşünmek bilinememekte, bu sebep müstesna
Servet Günay Özbay
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!