Pirinc tarlalari gibi eli etegi silsile saganak
Araliksiz akip süzülen yagmur damlalarina ilk yetisip dokunan herseyin
Sanki kranligin icinden binlerce bilinmezliktir
Kirilmis üzülmüs hüznün bulanik yüzü ve burkulmus cehresiyle
Yasam kaygisini dipten derinden tutamayip kavrayan kederin
Bir lokomotifin ardinda onlarca vagon
Yüzlerce sehir
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta