Buz Tutmuş Şiiri - Şair Gelincik0303

buz tutmuş kalbimin mevsimidir karakış
savrulur dört biryana kartaneleri
sokak lambasının loş ışıkları sarar hayalini
saklar seni örter üstünü kartaneleri
ben her kış böyleyim
buzlu donuk gözlerim
savrulur kartaneleriyle umarsızca
biliyormusun
kışlar üşütmez yüregimi
yoklugun kadar
titreyen ellerime ne bakarsın
gözümde donup kalan yaşlara aldanma sakın
dedimya,kışlar acıtmaz canımı senin kadar
buz tutmuş kalbin ne anlar sevdadan aşktan